لولو

لولو


كان ياما كان ياسعد ياكرام ومايحلى الكلام الا بذكر النبى عليه الصلاه والسلام كان فى بنت صغيره اسمها لولو وكانت لولو بتحب الازهار وكان عندها ازهار فى شرفتها وكانت لولو بتهتم بالازهار كتير ففى يوم كانت لولو بتشوف الازهار فلقت نحله لونها اصفر بتدور حول ازهار لولو وبعدين دخلت النحله جوه الورده لولو فكرت ان النحله شريره وهتاذى الورود فراحت لولو وجابت عصايه واعدت تضرب النحله لحد مابعدت
ولما مشت لولو ررجعت تانىلاقت ان النحله جت تانى ودخلت الورد
اضايقت لولو كتير واخذت ازهارها ودخلتهم الاوضه
تانى يوم لاقت لولو ان النحله دايجه واعده تلف وتدور حول مكان الورد بس مش لاقيه الورود لحد مادخت النحله ووقعت على الارض وقعدت تعيط وتقول
ززززززززززززززززززززززززززززززززززززززز
جرت لولو على باباها وقالتلوا يابابا فى نحله بتعيط راح باباها معاها علشان يشوف النحله فسال لولو فين الازهار اللى كانت موجوده هنا
قالت ليه لولو انا شلتها علشان النحله الشريره كانت هتاذيهم
قال ليها باباها علشان كدا النحله بتعيط وبتصرخ علشان هيه جعانه
زعلت عليها لولو كتيروراحت تجيب بسكويت علشان تاكل النحله
بابا لولو قالها يالولو النحل مش بياكل بسكويت هو بيتغذى على رحيق الازهار
علشان يعملنا عسل حلو
وكمان الازهارمحتاجه للشمس
وقال ليها ايضا يالولو لو انتى عايزه عسل حلو لازم تطلعى الورود فى الشرفه
وبعدين راحت لولو مرجعه الورود فى الشرفه واعدت تستنى العسل .
وتوته توته خلصت الحدوته